ξεκίνησαν απ' την πλατεία του Μάνου Χατζιδάκι
γύρισαν όλα τα πάρκα της αθήνας
κι ενώ τους είπανε ότι οι πολλοί διαλύθηκαν
κατέληξαν πως η ποιότητα της στιγμής είναι ανάλογη με τον αριθμό των γειτόνων που έχεις τσακωθεί
διέσχισαν μια ερημική παραλία ενώ τους πέφταν τα κρασιά και τα μαγιώ
μετρήσανε τ' αστέρια ,μετρήσανε την άμμο
κι έτσι χωρέσανε ένα καλοκαίρι ολόκληρο μέσα σε μια βασίλισσα
τώρα ακούνε μουσική με ανάποδα κεφάλια κι ενίοτε παραμιλάνε
το γιώτα για την μπλούζα που τoυ έσκισαν οι γαμημένες λέξεις
το πι για τις σκηνές που δώσανε ταυτότητα στο ξέρασμά του
το ταφ για μια κόλαση κι ένα παράδεισο
κι εκείνο το μι κάπου εκεί γύρω ισοδύναμο με αφύσικους νόμους λέξης-αντίδρασης, φυλάει τα γράμματα για τις ανάσες των ανθρώπων και τον συντονισμό τους
σήκωσαν τα ποτήρια
υπόσχεση να μη χτιστούν..
γιατί οι άνθρωποι χτίζονται απ' τους ανθρώπους
στων μπάσταρδων ματιών τα μέτρα
κι εκείνοι που γκρεμίστηκαν
γυρνάνε πια ελεύθεροι
κι όπως ψιχάλιζε στην τέντα το κλιματιστικό του από πάνω
''καλό φθινόπωρο'', είπανε
και ήπιανε..
..''ενός λεπτού σιγή για την τελειότητα.. ''είπε το πι
..των γκρεμισμένων που μελετούσαμε,εννοούσε
άπλωσαν τα πόδια τους στα κάγκελα του μπαλκονιού
πορτοκαλί η αθήνα μες τη νύχτα της
κι αυτοί χαμογελούσαν..
εκείνοι θα είναι η αλήθεια τους
κι εμείς εδώ το ''αλλά'' της
περροτουπερροτουπερροτουπερροτου
ποίηση: Pablo Neruda
μουσική: Τέρψη Κονταργύρη
φωνή: Παντελής Καλογεράκης, Τέρψη Κονταργύρη
κιθάρα: Αντώνης Κουφουδάκης,Μιχάλης Καλογεράκης,Τέρψη Κονταργύρη
''La reina'' de Pablo Neruda
Yo te he nombrado reina.
Hay más altas que tu, más altas.
Hay más puras que tu, más puras.
Hay más bellas que tu, hay más bellas.
Pero tú eres la reina.
Cuando vas por las calles
nadie te reconoce.
Nadie ve tu corona de cristal, nadie mira
la alfombra de oro rojo
que pisas donde pasas,
la alfombra que no existe.
Y cuando asomas
suenan todos los ríos
en mi cuerpo, sacuden
el cielo las campanas,
y un hymno llena el mundo.
Sólo tu y yo,
sólo tu y yo, amor mío,
lo escuchamos.
[άβελ]-Ταφ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου